Bielactwo jest chorobą skóry, w której występują plamy bledsze i różniące się od naturalnego odcienia skóry. Obecne zmiany skórne mogą być dość małe lub bardzo rozległe. Leczenie choroby jest bardzo trudne i wymaga wiele czasu.
Czym jest bielactwo?
Bielactwo jest chorobą, która polega na hipopigmentacji, czyli zaburzeniach barwnikowych skóry. Zaburzenie to polega na niedoborze melaniny w naskórku. Choroba jest przewlekła i objawia się występowaniem wyraźnie odgraniczonych plam na skórze. Choroba nie jest bolesna, a jedynym problemem są tak naprawdę występujące na skórze plamy. To właśnie wygląd osób chorych na bielactwo jest często dużym problemem zarówno dla nich, jak i dla ich otoczenia. Pacjenci nie mogą zaakceptować zdziwienia otoczenia i często czują się zawstydzeni. Warto wspomnieć czym jest melanina i jakie spełnia funkcje. To grupa pigmentów, które występują we włosach, skórze i naczyniówce u ludzi. Zadaniem melaniny jest nie tylko nadanie barwy, ale również ochrona głębszych warstw skóry przed promieniowaniem UV. U zdrowych osób skóra ma jednolite zabarwienie. W przypadku bielactwa produkcja melaniny jest niemożliwe, co powoduje nienaturalnie jasną karnację i odbarwienia.
Przyczyny bielactwa
Lekarze dermatolodzy podkreślają, że przyczyny bielactwa nie zostały dokładnie zbadane. Choroba może mieć wiele przyczyn: genetyczne, immunologiczne, stres oksydacyjny i zaburzenia unerwienia. Pewne jest, że bielactwo jest wywołane przez zanik czynnych melanocytów na granicy skóry właściwej i naskórka. Wśród czynników genetycznych lekarze wyróżniają mutacje genów, które odpowiadają za syntezę enzymów niezbędnych do produkcji melaniny. Choroby o podłożu immunologicznym również mogą wywołać bielactwo. Do tych chorób zaliczamy: cukrzycę, łysienie plackowate, anemię, toczeń, twardzinę układową, zapalne choroby jelit, łuszczycę, zaburzenia tarczycy, niewydolność wielogruczołową. Przyczyny mogą być bardzo różne, a choroba może występować od dzieciństwa lub pojawić się później. Jeśli choroba wystąpi między 10 a 30 rokiem życia, mówimy wtedy o bielactwie nabytym.
Leczenie bielactwa
Już na początku warto wspomnieć, że nie ma współcześnie jednej skutecznej metody leczenia choroby. Specjaliści wyróżniają wiele metod terapii, które można łączyć ze sobą. Dermatolog na początku wizyty przeprowadzi wywiad z pacjentem i obejrzy zmiany skórne. W razie potrzeby może zlecić testy, które pomogą w diagnozie. Wspomniane testy to: badanie krwi lub biopsja skóry. W leczeniu stosuje się fototerapię promieniami UVA i UVB, którego zadaniem jest pobudzenie skóry do odbudowy. Można w tym celu wykorzystać również laser. Leczenie to także wykorzystanie glikokortykosteroidów i maści immunosupresyjnych. Jedną z metod leczenia jest także przeszczep melanocytów pobranych ze zdrowych okolic skóry. Pomocna w leczeniu jest suplementacja witaminowa.
Dr Katarzyna Osipowicz ma bogate doświadczenie w leczeniu bielactwa. Dobrze poprowadzone leczenie może znacznie zmniejszyć objawy choroby. Specjalistka pomoże dobrać pacjentowi codzienne kosmetyki i podpowie jak na co dzień radzić sobie z bielactwem. Osoby chore na bielactwo muszą bowiem uważać na promieniowanie UV i chronić skórę za pomocą profesjonalnych kosmetyków lub ubrań. Osoby z bielactwem są również bardziej narażeni na wystąpienie chorób autoimmunologicznych. Doświadczony specjalista pomoże zwrócić uwagę na wszystkie objawy i skutecznie doprowadzi do zmniejszenia objawów. Będzie również wsparciem dla pacjenta w tym ciężkim okresie.