Głównym zadaniem separacji jest to, aby spróbować naprawić związek. Wiele par decyduje się na nią i odnosi skutek taki, jak sobie zakładały. Inne postanawiają się rozstać, a kolejne pozostają w separacji latami. Zanim zdecydujemy się podjąć decyzję o separacji, warto wziąć pod uwagę kilka aspektów. Jakich? Podpowiadamy.

Separacja jako próba naprawienia związku

Separacja może oznaczać dla nas to, że dajemy sobie oddech na kilka dni, żeby przemyśleć wiele spraw. Może być to wyjazd do rodziny, albo po prostu wynajęcie pokoju w hotelu. Sęk w tym, żeby się rozdzielić i spróbować ochłonąć. Inna forma separacji, to ta, która potwierdzona jest sądowym orzeczeniem. Warto się do niej dobrze przygotować i poprosić o pomoc dobrego adwokata, który wesprze nas na drodze do pojawienia się jej w naszym małżeństwie. W obu przypadkach warto postawić na krótką separację. Pamiętajmy o tym, że im dłużej będzie ona trwała, tym problemy mogą się pogłębiać. Istnieje także ryzyko, że zaczniemy się przyzwyczajać do takiego stanu rzeczy i separacja stanie się po prostu pierwszym krokiem do rozprawy rozwodowej.

Separacja jako koniec związku

Bywa tak, że separacja staje się początkiem końca. Oczywiście nie jest to przesądzone, ale często zdarza się, że zamiast rozmowy, pojawia się obojętność. Rozłąka sprzyja przyzwyczajaniu się do tego, że nie ma obok nas małżonka. Niektórym zaczyna taki układ pasować. Staje się czymś w rodzaju ulgi. Powrót zaczynam malować się w dalekosiężnych planach, w zasadzie brakuje sensu do tego, aby tak się stało. Zakres obowiązków względem współmałżonka wyraźnie się zmniejsza, co powoduje coraz większy dystans i poczucie obojętności.

Zobacz także: https://superweb.com.pl/kiedy-mozliwy-jest-rozwod-bez-orzekania-o-winie/

Separacja – a co z dziećmi?

Bez względu na to, czy separacja jest orzeczona przez sąd, czy jest raczej umowna względem małżonków, trzeba brać zawsze pod uwagę emocje najmłodszych członków rodziny. Niezależnie od tego, w jakim wieku one są, to zawsze one najbardziej cierpią na rozłące rodziców. Separacja oznacza dla nich rzadsze widywanie któregoś z rodziców, czasem kłótnie o to, kiedy i jak mają się widywać. Dzieci czują się bezsilne. Większość chce znów mieć rodziców przy sobie, a kompletnie nie mają na to wpływu. Decyzja o separacji powinna być więc bardzo dokładnie przemyślana. Ponadto jeśli do niej dojdzie, warto obserwować dzieci, a jeśli zajdzie taka potrzeba, szukać dla nich pomocy psychologa.